பல்லவி:
நீதி காக்கும் நிர்மல ராமா...
விதி முறைகள் பொது அன்றோ அதில்
சதிக்கொரு விதி என இலையன்றோ... (நீதி)
அனுபல்லவி:
என் களங்கம் தீர்க்க தீ வளர்த்துன்
மனதை கல்லாய் ஆக்கினையே நீ...
உடலால் உனை பிரிந்தெனினும்
உள்ளத்திலுன்னோ டிணைந்தவள் நானே...
அன்பு மனதில் ஐயம் ஏனோ
அதன் விளைவிந்த நெருப்பு தானோ...
அன்பு மனதில் ஐயம் ஏனோ
அதன் விளைவிந்த நெருப்பு தானோ...
கற்பெனும் தீ எனைகாக்கும் சத்தியம் இங்கு நான் தீ குளிப்பேன்... (நீதி)
சரணம்:
செய்த பிழை நான் அறிந்தேனே...
பொய் மானை மோகித்தேன் மதி இழந்தேன் உனைப்பிரிந்தேன் அன்றே...
செய்த பிழை நான் அறிந்தேனே...
தாய் போலெனை நேசிக்கும் அன்பு தம்பியை இழித்துரைத்தேன நான்..
உன் பின்னோன் தன உயர் குணங்கள்
சினம் கொண்டு நான் கணம் மறந்தேனே...
பேய்க்குணம் கொண்டென் வாய்ச்சொல்லால்...
தீயின் கொடிதாய் சுட்டெரித்தேனே ...
யார் பொறுப்பார் இப்பிழையை நேரன்றோ இந்நீதி...
யார் பொறுப்பார் இப்பிழையை நேரன்றோ இந்நீதி...
தன்வினையே தன்னைச்சுடும் இன்றென் வினை எனை தீயில் சுடும்... (நீதி)
In English alphabet:
poRuppaayaa raamaa
Pallavi:
Neethi kaakkum nirmala rama..
vidhi muraikal pothuvanRo athil
sathikkoru vidhi ena ilaiyandro (Neethi)
Anupallavi:
en kalangam theerkka thee valarththun
manathai kallay aakkinaiye nee...
udalaal unai pirintheninum
uLLaththil unnodiNainthavaL naane...
anpu manathil ayyam eno athan viLaivintha neruppu thaano...
anpu manathil ayyam eno athan viLaivintha neruppu thaano...
kaRppenum thee enaikaakkum saththiyam ingu naan thee kuLippen (Neethi)
Charanam:
seytha pizhai naan aRinthene...
poy maanai mohiththen mathi izhanthen unaipirinthen andRe...
seytha pizhai naan aRinthene...
thaay polenai nesikkum anpu thampiyai izhiththuraithen naan...
un pinnon than uyar gunankal
chinam kondu naan kaNam maRanthene...
peykkunam konden vaaychchollaal
theeyin kodithaay chutteriththene...
yaar poRuppar ippizhaiyai neranRo inneethi...
yaar poRuppar ippizhaiyai neranRo inneethi...
thanvinaye thannaichudum indRen vinai ennai theeyil chudum... (Neethi)
This poem was written for the music composed by Murali Ramanathan.
All rights reserved for the poem. Leela Narayanaswamy©
"நீதி காக்கும் நிர்மல ராமா...
ReplyDeleteவிதி முறைகள் பொது அன்றோ அதில்
சதிக்கொரு விதி என இலையன்றோ" - wonderful lines, which start to say that what Rama does is nothing but right! Though Sita feels bad about Rama's decision to order her to take a 'fire bath', she also feels for the mistake she did, of scolding Lakshmana in a fit of rage! This is really a different angle of thinking from what normally anybody does ! This is really to be appreciated. The Lines are highly emotional and very touching ! - K.Balaji